Rowerowi weterani
Od lat 70 ubiegłego stulecia coraz więcej osób po 35 roku życia utrzymuje bardzo wysoką aktywność fizyczną i często odnosi sukcesy w sporcie. Przykładem niech będzie Ned Overend, który w wieku 50 lat był na 5 miejscu wśród najlepszych kolarzy górskich w USA i dziś w wieku 56 lat jest czynnym zawodnikiem,który pozostaje w czołówce.
Dawniej kręgi medyczne zalecały osobom, które przekroczyły 40 lat by zwolniły tempo życia i nie narażały swojego serca na uszkodzenia. Dziś sportowcy w wieku 40, 50 czy nawet 70 i więcej lat mają formę fizyczną uznawaną kiedyś za niemożliwą do osiągnięcia dla osób starszych. Wielu z tych zawodników często trenuje z kolarzami o 20 lat młodszymi – niekiedy na równych prawach. Mimo, że tacy sportowcy to wierzchołek góry lodowej, z roku na rok przybywa ich. Należy się spodziewać, że wkrótce liczba starszych sportowców będzie przekraczała kolejne poziomy a ich osiągnięcia będą coraz lepsze.
Można rozróżnić dwie grupy, jako przykłady osób u których starzenie wpływa na wydolność organizmu. Osoby, które trenują intensywnie, zaliczają się do grupy, których proces starzenia dotyka w znacznie mniejszym stopniu niż drugą grupę – większość, która ze sportem ma mało lub niewiele wspólnego. U tej drugiej obserwuje się spadek wydolności tlenowej, znaczny wzrost objętości tłuszczu w organiźmie, o wiele większa zachorowalność na choroby układu krążenia, czy różnego rodzaju zwyrodnienia. Te dane dotyczą populacji ogólnie, nie zaś osób ścigających się na rowerach górskich, szosowych, czy uprawiających inne rodzaje sportu.
Mit starzenia
Przeprowadzano wiele badań, na różnych grupach ludzi, które stwierdzały znaczy spadek funkcjonalności wraz z wiekiem. Jednak tylko różnica wieku nie może wystarczająco udawadniać, że starzenie się jest tak szybkie jak pokazuje wiele badań. W badaniach tych stwierdza się spadek wydolności rzędu 6-10% na dekadę. Jednak nie włączono do wyników badań najważniejszego parametru jakim jest intensywność treningu. Najnowsze doświadczenia pokazują, że jeśli zostanie utrzymana intensywność treningu, to wydolność tlenowa i inne wybrane wartości charakteryzujące kondycję spadają zaledwie o 2% na dziesięć lat. Stanowi to zaledwie jedną trzecią albo jedną piątą tego, co stwierdza się u osób poddawanych doświadczeniom i prowadzących osiadły tryb życia, czy nawet u osób, które dbają o zdrowie i trenują ciągle ale z małą intensywnością.
10 % spadek wydolności obserwowany u badanych grup jest więc wynikiem zaniedbania.